متروی تهران و فال حافظ
کودک افغان و کودک تهران
دعوای روی پله های برقی
متروی لندن
متروی بروکسل
نیویورک
پناهنده ی افغان وپناهنده ی ایران
پله های برقی و
خیابان های شلوغ
وقتی کار سیاه به شب می‌کشد
لیوان های چای
افغانی و ایرانی ندارد
سیگار دهان به دهان می گردد
توی تاریکی خیابان شانه به شانه می رویم
خسته
خاک آلود
زیر لب شعری از بیدل دهلوی زمزمه میکنم
(ای قدمت به چشم ما خانه سپید کرده ایم
چشم به گوش کن بدل ناله جدید کرده ایم)
غفار میگوید:
مردم افغانستان توی مزرعه بیدل را حفظ می خوانند
چه خوب است مرز نداریم
چه خوب است
تبعید چه خوب است
چه خوب.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر